naalakası var

2 haftadır yazmıyordum ve baktım ki bu hafta artık yazmam farz oldu.Yazılacak söylenecek o kadar çok şey var ki hangi birinden başlayacağımı bilemiyorum.En iyisi biz dün gördüklerimize nasıl geldik oradan başlayayım. Aylardır ilmek ilmek işlenen ince işçilik ürünü bir Tahir ve Nefes'imiz var.Geçtikleri yollar kolay değildi, biri 8 yıllık esaretten ve işkenceden kurtuldu diğeri yaşadığı yerin tabularını yıkmak için savaşa girdi...Nefes için bir erkeğe dokunma düşüncesi bile çok uzakken gün geldi acılarından sığındığı yer Tahir'in göğsü oldu, gün geldi acısına merhem olmak için koynu oldu.Sevgiden de önce biri duygu varsa o da güvendi ve bu Tahir'in Nefes'e verdiği en değerli duyguydu.Çünkü Nefes'in önce güvene ihtiyacı vardı.Sevmek sevilmek kelimesi ve eylemi Nefes için acı veren bir duyguydu ve o Tahir de önce bir erkeğe nasıl güvenilir onu öğrendi.Sonrası zaten kendiliğinden geldi.Sevildi, sevdi... Birbirlerine güvenle beraber umutta verdiler, biri u...

Bazen insan en çok kendini kırar,hırpılar,üzer...Bununda sebebi başkası ona söyleyip üzüleceğine önce ben kendime söyleyim de duyacaksam da kendimden duyayım demektir.Nefes de kendisine bunu yaptı.Tahir'den asla böyle bir söz duymayacağını biliyordu ama yine de kafasındaki sesleri diline dökmüştü.En çok yüreğini acıtan yarasını kendisi deşelemişti.Nefes'e çok kızmıştık ve en az bizim kadar Tahir de kızdı ona.Nefes'in kendisini hırpalamasına kızdı, elalemden duysa ağızlarının payını vereceği konunun Nefes'in dudaklarından zehirli bir ok gibi çıkmasına bişey diyemedi.Hiçbir zaman ona ne Vedat'ın artığı, ne de Trabzonun yosması gözü ile baktı.Onun için sadece Nefes vardı, Yiğit'in annesi Nefes,herşeyden daha masum ve bahar gibi Nefes...E hali ile Tahir'ce triplerini yaptı, ha şimdi Tahir'e desin ki bu trip ne? "Trip ne du da icat çıkarma" derdi ama bildiğin baya baya sevdiği kadına olan kızgınlığını trip atarak çıkardı.Ne Nefes'in şirin...

''Ellerimle tutarım da  Gök üstüne yıkılsa  Yaralarım sararım da  Haram bize bu sevda  Selam ettik belaya da  Ah demedik yanmaya  Yemin ettik yanarsak da  Nasip deyip susmaya'' Nefes ve Tahir için ne de güzel yazılmış sözler..Biraz umut var biraz acı, tıpkı onlar gibi, yaşadıkları acıların içinde umutlarını hiç kaybetmeyen ve birbirlerine umut olan iki yürek.Nefes Tahir'in elini uçurumun kenarında tutup atladıklarında zaten güvenmişti bu deli adama, birbirlerini bırakmayacaklarını, birbirlerinin kaderi olduklarını o da biliyordu.Şimdi üç kişilik aile oldular, Tahir Yiğit'i kendi kanından olsa ancak bu kadar güzel sevebilirdi.Zaten sevgi kan bağı da gerektirmezdi ki... Hani birini özlediğinde derler ya ''burnumun direği sızladı'' diye, sevdiğin insanın kokusunu özlemektir o aslında, belki zamanla tüm anılar unutulur ama sevdiğinin kokusunun hissettiğin an da tüm anılar yerini bulur.Tahir ve Nefes de Yiğit'in kokusunu içlerin...

  ''Yağmuru kim döküyor   Ünzile kaç koyun ediyor   Dayaktan uslanalı   Hiçbir şey sormuyo'' Nefes...Nefesler...Allahın her kulunun üzerinde hakkı olan Nefeslerimiz.Nefes'in o son haykırışında vicdanım sanki kalbimde delikler açtı.Bıçak gibi saplandı her yerime, başımı yastığa koyamadım.Koymakta istemedim zaten, benim Nefes'leri düşünürken bile yastığa koyamadığım başımı her gece o Nefes'ler kendi zindanlarındaki yastıklarına, yataklarına gömdüler ve onların varlığı ölmekten beter etti.O çocuk gelinler zindanlarında her gece o mezara diri diri gömüldüklerinde bizim yastığa başımızı her rahat koyumuşuz bize vicdan azabı olarak geri dönmeli... Nefes tüm çocuk gelinlerin, tüm şiddet gören kadınların sesi oldu ve ben Nefes'i izlerken o beyaz ekranda kurgu olan bir işin nasıl gerçeğe dönüştüğünü gördüm.Karşımda izlediğim ekranda sadece Nefes değil binlerce Nefesler haykırıyordu, ''bize ses olun bize nefes olun''...Ben onların bu ...

''Ne yana baksak denizdi, maviydi, ışıktı sonra bir çaresizlikti zifiri, akıntıya kapılmış gemiler gibiydik...'' Tahir'in de yaşadığı çaresizlik tam da bu dizedeki gibi, zifiri...İçine düştüğü çaresizlik ona hiç istemeyeceği şeyleri yaptırmaya başladı.Çok dayandı, sabretti, sevdiği insanlara zarar geldi yine dayandı.Çünkü hep tutunacağı bir dayanağı oldu,Nefes oldu Yiğit oldu, ailesi oldu.Herşey ve herkes bu kadar üstüne gelmişken, sevdiklerini bile sevdiklerinden korumaya çalışmışken esas düşmanından koruması onun için daha da zorlaşmıştı.Üstelik bu sefer karşılıklı savaştığı da bir düşman değildi.Nefes'in geçmişte yaşadıklarını bir çırpıda kafasından alıp yok edememek Tahir'i delirten nokta oldu.Üstelik Nefes onu daha önce uyardı, ''kime anlatsam bana deli dedi, biliyorum sen demezsin ama delirirsin'' demişti ve öyle de oldu. Nefes'in geçmişte yaşadıklarını tahmin etmek bile zorken Tahir'in o yaşanılan acıların ...

Sonunda imzalara konu olan meşhur 10.bölümü izledik.Yine boğazım düğüm oldu, yine ''yok artık Tahir Kaleli, sen bu aşk adamlığını arşa çıkarıyosun biz oradan nasıl alacağız'' diye diye izledim.Sadece aşk adamlığı mı? Adamlığı bile herşeye yeter aslında.Nefes'e yardım etmesinin aşkla alakalı olmadığını, Mercan'a atılan tokatın intikamını silahları denize dökmesinden anladık.Evet Nefes'e sevdalı ama zulme kim uğrasa yine elini uzatan bir Tahir var karşımızda.Haksızlığa karşı gelen, her türlü zorbalığın karşısında duran bir adam o.Bunu yapan kendi ailesi bile olsa gereken cevabını verdiğini de gördük.Deli Tahir dedik ama onun deliliği adam olmayana... Sevdiklerine kolunu kanadı açan, herseyiyle teslim olan da bir adam.Abisini affetmemesine rağmen yine de ailesi için savaşan biri... Güzel adam vesselam dedik ama bir o kadar da güzel seven bir adam.Sevmek bir insanın sadece kaşını, gözünü sevmek değildir, Mercan da bunu anladı.Tahir'in Nefes'i mü...