GERÇEK NEFES'LERDEN BİRİ...

Şimdi size yıllar önce şahit olduğum bir olayı anlatıcam;

98 yılının Temmuz ay’ı filandı,14 yaşındayım.Yan apartmanımızda oturan balkonlarımızın karşı karşıya olduğu komşumuz eşinden ayrılmış benimle aynı yaşta oğlu olan bir kadındı.O eve taşınalı da en fazla 6 ay olmuştu.Yani öyle çok samimiyetimiz yoktu, balkonda filan gördükçe merhabalaşırdık.

Zaman zaman eski eşi gelirdi eve,biz de derdik ki;’’ayrılmışlar ama ne güzel halâ görüşüyorlar’’ O gün bunun öyle olmadığını anladık.

Antalya’da yaz günü herkes balkonlardadır,öyle olmasa bile camlar kapılar hep açıktır.Evlerdeki televizyon sesleri,çoluk çocuk sesleri birbirine karışır. 

O gün o karşı evden çığlık sesleri gelmeye başladı, ne olduğunu anlayamadık önce, sonra evde olan başka bir kadın başkona çıktı,sigara yaktı.Çığlıklar,bağırışma sesleri gelmeye devam ediyodu ama o kadın rahat rahat oturmuş sigarasını yakmış tüttürüyodu.Sonra annem dayanamadı ''ne oluyo?'' diye sordu.Kadın yine gayet rahat şekilde ''siz karışmayın'' dedi.

Neyse aradan 1 saat filan geçti, sesler ara ara gelmeye devam ediyo, e evdede rahat oturamıyoruz.Gecenin 1'i filan, nerde gidip de rahat rahat yatacaksın.Biz sürekli balkondayız,o kadındı bi içeri bi balkona girip çıkıyo sürekli,sonra komşunun oğlu çıktı balkona, ara ara balkondan konuştuğum biriydi.O balkona çıkınca ''ne oluyo?'' diye sorduk.''Babam annemi dövüyo'' dedi.O da daha 14-15 yaşlarında ne yapsın.Babam dedi ki ''bu böyle olmaz polisi arıyorum''.

Babam polisi aradı,10-15 dk sonra geldi polis,bizde indik aşağıya polis yukarı çıktı.Ama çok geçmeden indi aşağıya,ne olduğunu anlamadık.Babam dedi ki;''hayırdır memur bey, adamı neden almadınız?'', ''kadın şikayetçi değil,birşey yok dedi'' dedi.Nasıl olur öyle şey kadını öldürecek diye söyleniyoruz.Neyse polis gitti,biz eve çıktık.Hemen ardından o adam balkona çıkıp etrafa bağırmaya başladı.Şikayet ettik ya sayıp sövüyo ortalığa.Sonra girdi içeri kadını dövmeye devam etti.

Çocuk yine çıktı balkona, o arada onların 2 üstünde oturan arkadaşlada sürekli konuşuyoruz ne yapalım diye.Dedik ki çocuğa en azından sen çık evden, üst katta ki arkadaş dedi ki ''bize gel''.Çocuk kaçtı evden üst kata çıktı.Saat sabahın 4-5'i filan, hiçbirimiz uyumadık, resmen elimiz kolumuz bağlı,kadın şikayetçi olmamış ne yapıcaz.

Babam dedi ki;''bu böyle olmaz ben gidiyorum'' Adamı tutamadık,''siz polisi arayın'' dedi.Belki doğru bişey yapmadı ama o an için en doğrusu oydu.Eline sopayı aldığı gibi fırladı biz de polisi aradık.Babam o eve gidip adamı evden dışarı apartmanın önüne çıkardı.Ve bildiğiniz evire çevire dövdü.Zaten o an polisler geldi.Adamı alıp götürdüler, babama dedikleri sadece ''eline sağlık''tı.

Tüm bunlar olurken etraftaki diğer evler sadece izliyordu.Ve bu şiddet aslında aylardır varmış.Bizim bunlara tanık olmamamızın sebebi de o evdeki çocuğun, ki şuan da çok ünlü şarkıcıların orkestrasında bateristlik yapan ünlü biri, o zamanlar evde hep bateri çalar son ses müzik açardı.Meğer babası her geldiğinde annesini içip içip döverken son ses müzik açıp, bateri çalmasıymış.Ama artık o da dayanamamış ve birilerinin annesinin sesini duymasını istemiş.

Sonra ne mi oldu? O adam bir daha o eve gelemedi.O kadına dokunamadı.Şiddete şiddetle karşılık vermek çok iyi birşey değildi belki ama sonucu iyi oldu.

Ve o gün sabaha kadara yaşadıklarımızı halâ unutmam...O komşumuzla ve oğluyla yıllar geçse de görüşmeye devam ettik.Daha geçen gün yanındaydım, o da hatırladı.''Baban olmasaydı belki de şuan burda olmayacaktım'' dedi.Ve bu kadın cahil bir kadında değil,okumuş yazmış belli bir mevkide olan biri, ama o yaşadığı şiddete kendisi ses çıkaramadı.

Şahit olduğumuz şiddete göz yumup,kulaklarımızı tıkarsak biz insan olmaktan çıkmışız demektir.Bu şiddeti sosyal medyadan kınamak vizdanımızı rahatlatmasın.Tanık olduğumuz her şiddete karşı duralım.